Natuurlijk is het een grapje, maar toen ik lachte en zei:
’Goeie grap, nu heb ik een vraag over deze opdracht.’
Hij keek me aan met een ijsblauwe blik. Hij werd boos en hij haalde uit:
’Ik ben jouw vragen zo beu. Je stelt alleen maar moeilijke vragen en die wil ik niet meer. Doe precies wat er staat en zorg dat het om 17:00 uur klaar is.’
Hij maakte echt geen grapje. Ik liep terug naar mijn bureau en staarde uit het raam. Ik zat op de 23e verdieping van het hoogste gebouw in het financiële district. Het was een heldere dag. Je kon vanaf hier bijna de hele stad Amsterdam zien.
Ik ging zitten en begon te herkauwen.
Hoezo mag ik geen vragen meer stellen? Wil ik een goedbetaalde baan waar vragen stellen niet is toegestaan? Per slot van rekening zou deze collega binnenkort mijn baas zijn na de kerstvakantie.
Als ik iets geleerd heb op de kunstacademie, dan is het wel dat vragen belangrijker zijn dan antwoorden.
Vragen helpen me nadenken en stimuleren mijn nieuwsgierigheid.
Vragen helpen me een betere ontwerper te zijn.
Ik besloot dat ik een goed stel hersens heb en dat ik ze wil gebruiken. De volgende dag leverde ik mijn ontslagbrief in.
Tegenwoordig noem ik mezelf een strategisch ontwerpbegeleider. En ik stel moeilijke vragen.
Vragen die verhelderen en concretiseren. Vragen die niemand durft te stellen, zoals de ‘onnozele’ vragen. Vragen die denkrichtingen verbreden en verkennen.
Ontwerpen om vraagstukken op een andere manier te benaderen. Die de complexiteit van het onderwerp en probleem visueel inzichtelijk en concreet maken.
Projecten waar wij en de wereld beter van worden. Waar we ‘rijker’ en beter van worden als mens. Waar we een positief bijdrage aan onze wereld leveren.
Opleiding
Cursussen
Een nieuwe manier van denken stimuleren. Laten we onderzoeken hoe we kunnen samenwerken.
